متنفرم

بدم میاد!

بدم میاد از آدمایی که دوستی و بودناشون فقط  به نرخ روزه . بدم از کسایی که دوستی ها و روابطشون صد در صدش بر اساس منفعته اونم منفعت لحظه ای. 

اونایی که یک درصد هم رفتارشون هم ناشی از وجود خودشون و اون شخصیتی که دارن و ذات وجودیشون نیس. 

که اگه توی دور موفقیت و اوج  و در دید هستی اونا هم حضورشون پررنگ و دوستیشون غلیظه و هرلحظه هستن و به زور مجبورت میکنن به دوستی باهاشون به وقت گذروندن باهاشون به قبول کردنشون بیش از اونی که بودن و میخواستی و امان از اینکه مسیرت یکم سرازیر بشه چنان از خود بی خود میشن و دیگه خودشون رو هم نمیشناسن و ناپدید میشن کلا 

چنان از کنارت رد میشن و سلام میکنن انگار اصلا تا بحال کلامی بجز سلام بینتون رد و بدل نشده . و چنان مشغول و گرفتارند که حتی وقت یه قهوه اماده دم دستی هم ندارن.

اینقدر بدم میاد از ادمایی که روابط انسانی براشون اینطور تعریفی داره که نه تنها گذشته یادشون نمیاد حتی فردا رو هم نمیبینن!!

و چقدر بده که مجبور باشی هرروزت رو در محیطی بگذرونی که دور و برت اکثر ادمها اینطور باشن

خیلی غمگین میشه زندگی اینطور

خیلی سرد و ترسناک